ประวัติวัดเซนต์หลุยส์
หลังจากที่คุณพ่อหลุยส์ โชแรง ได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งพระสังฆราชปกครองมิสซังกรุงเทพฯต่อจากพระสังฆราชเรอเน แปร์รอสแล้ว ท่านโชแรงได้ย้ายบ้านพักพระสังฆราชจากวัดอัสสัมชัญมาสร้างที่บริเวณใกล้กับโรงพยาบาลเซนต์หลุยส์ (ปัจจุบันคือสำนักพระสมณทูต) ท่านสังเกตเห็นว่ามีคริสตังแถบเซนต์หลุยส์อยู่จำนวนมากที่ต้องไปร่วมพิธีกรรมที่วัดอื่น ๆ เช่นวัดอัสสัมชัญ, วัดกาลหว่าร์ ซึ่งวัดที่กล่าวมานี้ก็มีสัตบุรุษมากอยู่แล้ว ดังนั้นในวันที่ 1 พฤศจิกายน ค.ศ.1955 ท่านจึงประกาศว่าท่านตั้งใจที่จะสร้างวัดเซนต์หลุยส์บนที่ดินที่พระสังฆราชหลุยส์ เวย์ กับคุณพ่อหลุยส์ โรมิเออ ซื้อไว้เมื่อปี ค.ศ. 1895 ซึ่งท่านทั้งสองตั้งใจจะให้ที่ดินตรงนี้เป็นที่ตั้งของวัดใหญ่ในอนาคต
ในวันที่ 25 สิงหาคม ค.ศ. 1956 มีพิธีเสกไม้กางเขนปักไว้ตรงที่ซึ่งจะก่อสร้างพระแท่น การก่อสร้างวัดเซนต์หลุยส์นี้ได้ใช้งบประมาณจาก 3 ฝ่ายด้วยกันคือ เป็นเงินส่วนตัวของพระสังฆราชหลุยส์โชแรง, จากเงินของญาติพี่น้องของพระสังฆราชหลุยส์โชแรงจากต่างประเทศ และอีกส่วนหนึ่งเป็นเงินสมทบจากพี่น้องคริสตชนในประเทศไทย
วัดเซนต์หลุยส์ได้ตั้งชื่อตามศาสนนามของผู้สร้างวัดนี้ ทำพิธีเสกและเปิดวัดอย่างสง่าที่สุดในวันที่ 25 สิงหาคม ค.ศ. 1957 มีพระสังฆราชทุกองค์ในประเทศไทยและบางองค์จากประเทศลาว และพม่ามาร่วมพิธีด้วย
วันที่ 15 สิงหาคม ค.ศ. 1957 พระสังฆราชหลุยส์โชแรงได้แต่งตั้งคุณพ่อมีแชล ลังเยร์ เป็นเจ้าอาวาสองค์แรกของวัดเซนต์หลุยส์ เนื่องจากคุณพ่อเคยอยู่ในประเทศจีนมาก่อน รู้นิสัยใจคอของคนจีนและภาษาจีนอยู่ไม่น้อย จึงสามารถดูแลทั้งคริสตชนชาวจีนแถบเซนต์หลุยส์ และชาวต่างประเทศที่มาติดต่อด้วย
พระสังฆราชหลุยส์โชแรง สร้างวัดนี้ให้เป็นของมิสซังกรุงเทพฯ แต่ท่านต้องการให้มิชชันนารี M.E.P. เป็นเจ้าอาวาสตลอดไปจึงทำสัญญากับแขวง M.E.P.ในประเทศไทย ซึ่งจะเป็นผู้เสนอมิชชันนารีของคณะให้พระสังฆราชรับรองเป็นเจ้าอาวาส ดังนั้นหลังจากคุณพ่อมีแชลลังเยร์ ก็มีคุณพ่อปีแอร์ ลาบอรี, คุณพ่อยอร์ช มังซุย มาเป็นเจ้าอาวาส ที่สุดทางแขวง M.E.P. (กรุงเทพฯ) ได้แจ้งแก่พระอัครสังฆราช มีชัย กิจบุญชู ว่าเป็นการยากสำหรับคณะที่จะสนองความต้องการของพระสังฆราชหลุยส์ โชแรงได้ จึงขอมอบวัดเซนต์หลุยส์ให้อัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯโดยสมบูรณ์ เป็นผู้แต่งตั้งพระสงฆ์ไทยเป็นเจ้าอาวาสต่อไป
